Pilion

PILION
Lieve vrienden.
Ons verblijf in de Pilion zit er bijna op. Dit was ontspannen met hoofdletters. Ten eerste is dit gebied zo groen dat het bijna on-Grieks aandoet. Dit schiereiland krijgt voldoende neerslag om voor een weldadige vegetatie te zorgen. Platanen van wel 1000 jaar oud (Tsakarada), maar ook heel veel andere soorten loofbomen. De neerslag concentreert zich kennelijk in de winter en najaar want het is nu droog. Op de berg Pilion (1500 meter) wordt in de winter geskied. Zo zie je maar weer. Soms waait er een stevige wind met een lichte afkoeling, maar dat herstelt zich snel, en het wordt weer warm (32-34gr.)en vooral zonnig. Het is dan ook goed toeven op onze camping Sikia in Kato Gatzea. Een echte aanrader voor de kampeerders onder jullie. De camping is aangelegd in terrassen met grote plaatsen. Geweldig sanitair en een uitstekend restaurant. Wij staan op een terras ongeveer 10 meter boven zee. Via een stenen trap zit je binnen een halve minuut in het heerlijke zeewater van de Pagasitische Golf. Het is nog niet overvol (lang niet). We hoeven dus niet ver weg om te ontspannen. Toch maken we ook tochten naar de oostkant, want daar zijn de, meestal kleine strandjes verstopt tussen de hoge rotsen. Via allerlei kronkelweggetjes daal je met de auto af naar deze pareltjes met natuurlijk ongelooflijk helder en warm zeewater. Geen straf. Kala Nera ligt op 1 minuut rijden van onze camping. Hier zijn we 10 jaar geleden al een keer tijdens de mei vakantie geweest en we vonden het leuk om nog eens bij ons appartement te kijken. Dat was er nog, evenals de eigenaresse Maria, een schat van een vrouw. In Kala Nera is ook een leuke boulevard: niet te druk, maar gewoon gezellig. Goede restaurantjes waardoor de verleiding om te uit eten regelmatig te groot is. Heerlijk.
Vandaag naar het eiland Skiathos (eerste eiland van de Sporaden) gevaren met een bootje vanauit Platania(zuidkant van de Pilion). We merken dat het toerisme zich kennelijk veel meer concentreert op de eilanden, want Skiathos stad is als Valkenburg. Heel gezellig, dat wel, maar wij zijn meer van de kleinschaligheid. Voor een dag was het een prima ervaring en vooral de zeereis erheen en weer terug, beide 1,5 uur, waren ontspannen. In de verte hebben we de rug en vinnen van een dolfijn gespot: hoera.
Natuurlijk hebben we de verrichtingen van het Nederlands team kunnen volgen. Nederland schijnt oranjegek te zijn, hebben we begrepen. Bij ons eveneens in het klein en o, o wat een verdriet bij het Duitse contigent na de nederlaag tegen Spanje.
Morgen doen we rustig aan en gaan inpakken. Langzamerhand komt er een einde aan ons verblijf in Griekenland. JAMMER. Zondag nog een paar nachtjes naar Sithonia (Chaldikiki nabij Thessaloniki). We willen het monnikkeneiland Athos per schip bekijken. Dinsdag vertrekken we dan naar Bulgarije. We hebben besloten om daar maar op 1 plaatste gaan staan; nl in het Rilagebergte, vlak achter het Rilaklooster (zoek maar op op Internet). Geen idee of daar ook internet op de campings is. We kijken wel. We zijn heel nieuwsgierig naar dit, voor ons, nieuwe land (alsmede Roemenie).
Grieken zijn lieve, hartelijke mensen met respect voor het mijn en dein (dijn) en met een giga lak aan alles wat verkeersregels heet.
Een lieve groet van ons