Korfoe

Korfoe.
Voor de eerste keer hebben we een gevoel van een stukje afscheid nemen toen we na een week op Korfoe dit mooie eiland verlieten met de boot. Korfoe is eigenlijk de perfecte overgang tussen Italie en Griekenland. Het ziet er namelijk Italiaans uit, maar er wordt Grieks gesproken. Niet die wit met blauwe huisjes, maar meer Venetiaans. Zoals gezegd een prachtig eiland. Prachtige baaien, stranden, dorpjes. Een gezellige hoofdstad enz. We stonden op camping Karda Beach, ongeveer 13 km van Korfoe stad aan de oostkust. echt een schitterende camping met veel schaduw en meer dan uitstekend sanitair. Op 1 minuut lopen van het strand. Heel smal overigens, maar wat een aangenaam zeewater. Langzaam aflopend (veilig voor kinderen) en dan zo'n graad of 25. Zelfs Laura is dan binnen 5 minuten door.
We hebben lang niet alles gezien. Uit ons boekje hebben we een aantal hoogtepunten bezocht. Kouloura, een piepklein vissersdorpje met 1 oude taverne aan een heel klein haventje met altijd dat mooie blauwe water en dito lucht. Paleokastritsa aan de westkust. Dit is een dorp gelegen aan 6 rotsbaaien met strandjes met fenominale uitzichten. Iets verder op ligt Angelkastro. Een burcht uit de vroege middeleeuwen. Palo Perithia. Dit is een verlaten dorp net onder de top van de Pantokrator (Korfoe's hoogste berg -906 mtr). Nou ja verlaten: inmiddels weer een paar taverna's met veel authentiek Grieks eten. Hier hebben we inderdaad de rust als weldaad kunnen ervaren. Een paar touristen maar en voor een habbekrats kreeg je heerlijk te eten. Het Agios Georgius strand is een van de meest relaxte en lange stranden van Korfoe. Dat is nu zo leuk. Je gaat ergens heen en als het te warm wordt dan neem je een plons.
Het weer was overigens deze week super. Wel heet: zo tussen de 34 en de 38 graden. Maar zoals gezegd op dit eiland is het strand nooit ver weg.
Verder het vakantiepaleis van keizerin Sisi bezocht en Korfoestad. Korfoestad is leuk met veel winkeltjes (leuk voor Laura), een paar oude mooie kerken, een paar forten met mooi uitzicht vanaf de vuurtoren. We zagen in de kerk veel mensen in- en uit een zijkapelletje gaan. Bleek hier een heilige in een zilveren kist te liggen. Zijn overblijfselen waren nog intact (sedert het jaar 300) en iedereen gaf de kist een smak, dus die glom best. Verder ook vaak gezwommen. De week vloog voorbij en we hadden eigenlijk nog veel meer willen zien. Wie weet komen we er nog eens terug.
Dinsdagochtend 22 juni vertrokken we om 9 uur naar de boot om weer naar Igoumenitsa te varen. Om 11 uur stonden we daar en weer 6 uurtjes later stonden we op camping Akrata Beach in de Noord Peloponesos. Ook een mooie camping, maar hierover later.
Vandaag is Marjol jarig, dus die gaan we even bellen.
Liefs van Laura en Henri