Drepanon, vervolg

Drepanon vervolg Na regen komt zonneschijn.

Mijn been wordt iedere dag ietsje minder erg. Laura zalft 3 x per dag en probeert vocht omhoog te masseren. Moet nog tot 15 juli aan de antibiotica, dus niet auto rijden en biertjes drinken. Mijn conditie is prut, maar we gaan nu toch langzamerhand de draad weer oppakken en toeristische dingen doen.
Dat begint bij zwemmen. Dokter heeft uitdrukkelijk gezegd dat zeewater goed is voor de wond, maar ook voor de rest van Hendrikus. Dus elke dag zwemmen; wat een genot.

Op 7 juli doen we een fietstochtje naar het volgende dorp Vivari. Lekker terrasje gepakt aan zee en weer terug gefietst. Nou dat ging prima met maximale ondersteuning!!.
We krijgen nog steeds af en toe een beste regenbui; on Grieks. We zeggen tegen elkaar dat er in Nederland wel een hittegolf aan zal komen. Nou dat blijkt achteraf aardig te kloppen..

Op 9 juli gaan we naar het oude Korinthe. Lange broek aan en paraplu als parasol. Wat is dit een grote stad geweest. Het blijkt in de hoogtij dagen zo’n 300.000 inwoners geteld te hebben. De stad werd steenrijk door het transport van goederen over de landengte van Korinthe waar nu het kanaal is gegraven. Bij de rijkdom hoorde kennelijk ook een zedenloos gedrag want de prostitutie vierde hoogtij. Voor Paulus was dit aanleiding om een aantal brieven naar de Christenen van Korinthe te schrijven om deze bij de les te houden. Was wel vermoeiend, maar echt een heel mooie archeologische plaats met een schitterend museum. Korinthe was dus in de Griekse tijd al groot, maar werd tijdens de Romeinse overheersing nog welvarender. Na een paar uur lopen gaat bij mij het licht uit, maar wel met een ervaring rijker.

Op 11 juli naar het eiland Poros via een prachtige autorit door de bergen. Dit is echt een toeristeneilandje, Lekker gelunched en rondgeslenterd. Terug naar het vaste land met een taxibootje voor 1 euro. Doe eens gek. Onze terugreis voert ons nog naar de duivelsbrug en een aantal Minoïsche overblijfselen. Hiervoor moest Laura wel kunstgrepen uitvoeren om daar te komen. Steil, onverhard bergpad met hairpins.

Op 12 juli bezoeken we ’s avonds Nafplion. Ooit een tijdje hoofdstad van Griekenland geweest. Drinken koffie op een mooi plein. Heeeeeeel gezellig.

Op 13 juli naar Epidaurus. Prachtig dat enorme amphitheater, maar ook de rest is prachtig. Eigenlijk valt het met de grote drukte mee. Op het terrein zijn archeologen bezig met opgravingen. Millimeter voor millimeter wordt de grond weggehaald, gezeefd en overblijfselen worden apart gelegd; veelal potscherven. Wat een werk en dat in de hitte van bijna 40 graden. Mijn parasol bewijst goede diensten.

Op 14 juli naar de markt van Nafplion. Schitterend; wat een drukt, vooral bij de kledingkramen waar alles een euro kost. Maar ook veel groente, fruit en nog veel meer. Bijna 1 kilometer markt. Pffffff, maar toch leuk. Brengen bezoek aan Thannos en zijn moeder. Leuk om elkaar weer te zien na ons verblijf in het ziekenhuis.

Op 15 juli met de fiets naar Kandia. Een kilometer of 12 verderop. Stukje door de bergen met hairpins gefietst. Met bijna 20 km per uur bergop. Lachen. In Kandia aan het strand een terrasje gepakt en weer teruggefietst.

Op 16 juli naar het Kanaal van Korinthe. Er gingen geen schepen door want de brug was in reparatie. Jammer, maar evengoed een bezienswaardigheid.

Op 19 juli komt eerst de kapper voor ons op de camping en daarna gaan we naar Didyma waar grote kraters in het landschap zijn. Om in de grote krater te komen moet je een stukje door een tunnel lopen. In de krater 2 kapelletjes. Grappig. Onderweg hadden we bij de bakker een wostebroodje en ham/kas broodje gekocht. Op het pleintje van Didyma aten we deze op. Ik zeg tegen Laura dat ik er maar weinig ham in vond zitten. Laura maakte het broodje open en idd weinig ham, maar wel maden; gadverdegadver. Weggesmeten. Zouden we maden hebben gegeten. Jakkes; we voelen ons niet prettig. Na de kraters gaan we iets verder naar de kust waar een prachtige praehistorische grot is. Opgravingen hebben aangetoond dat daar tussen 25.000 jaar tot 2500 voor Christus mensen hebben geleefd. Er is zelfs een volledig skelet van een man ontdekt. Heel interessant. Hierna is het zwemtijd. Heel vervelend allemaal.

Op 20 juli gaan we in de middag het fort van Nafplion bezoeken. Dit is een giga groot complex forten hoog boven Nafplion. Waanzinnig uitzicht over de stad en wijde omgeving.

21 Juli. We zwaaien onze overburen, Ruud en Bets uit. Dat waren onze buren van 5 weken. Ze gaan weer terug naar Emmen. Wij op de fiets naar Drepanon en doen een bakje koffie op het terras. Terug op de camping breken we de tent af en gaan ’s avonds naar Nafplion en nemen afscheid van Thannos. Het biertje (ja ik mag weer) smaakt goed.

22 Juli. Onze laatste dag op camping Triton. Wat een week zou worden, werden er 5. We eten in Iria Beach.

23 juli. We vertrekken om 09.45 met behoorlijke weemoed. We rijden 300 km naar Stylida. ’s Middags begint het te stormen en we moeten langzaam rijden. Later horen we dat tegelijkertijd enorme branden zijn uitgebroken rond Athene en dat we over de snelweg hebben gereden welke een paar uur later zou worden afgesloten. Bizar.

Op 25 juli gaan we verder naar de Meteorakloosters. We verblijven er 3 nachten. Ondanks het feit dat we er voor de derde maal zijn, blijft dit een wondermooi fenomeen. We bezoeken 3 kloosters. Wandelen tussen de rotsen doen we niet: mijn poot laat dat nog niet toe, om over mijn conditie maar te zwijgen.

28 juli, gisteren, zijn we vertrokken naar Macedonie. Een tocht door een mooi landschap en via Bitola komen we pas tegen zessen (Griekse tijd) aan op onze camping Rino aan het meer van Ohrid. Bij de grens een uur oponthoud vanwege behoorlijke controles en ik mocht een groene kaart kopen voor mijn caravan; 30 Euro. We staan op en mooi plekje aan het meer. De wegen hier zijn niet overal even goed.
Ohrid en Struga zijn echte toeristensteden met alles wat erbij hoort. Wij zitten daar gelukkig een stuk vandaan. Aan de overkant zien we de bergen van Albanië Ach, dit is ook mooi. De visjes knabbelen aan je been en soms een waterslangetje; wat is het leven mooi.
Groetjes uit Macedonië