Op weg naar Istrie
Door: Henri
Blijf op de hoogte en volg Laura en Henri
08 Juni 2018 | Nederland, Julianadorp
Lieve en beste lezers,
Dit eerste verslag gaat toch de lucht in met zeer gemengde gevoelens. Het waarom zal verderop duidelijk worden.
Laten we echter positief beginnen. Op zaterdag 2 juni had Laura op de Dag van de Muziek in Den Helder een erg leuk en kwalitatief verantwoord optreden met haar mannen. Na het optreden snel naar huis, broodje gegeten en op pad. Het verkeer zat mee en na 6 uurtjes rijden waren we op onze eerste vertrouwde tussenstop aangekomen: camping Schinderhannes te Pfalzfeld. De caravancombinatie met een fiets voor en een fiets achterop de caravan had zich goed gehouden. Uiteraard weer heerlijk gegeten in het restaurant, maar dat wisten we natuurlijk. Op tijd onze bedden in want we waren toch wel een beetje moe. (We zijn kennelijk geen 60 meer!).
Zondag 3 juni vertrekken we tegen half tien richting Chiemsee, zo’n 580 km verder. Ook nu weer weinig oponthoud. Probeer in Duitsland in het weekend geen plekje te vinden om je auto/caravan te parkeren voor een lunch of bakkie koffie, want de parkeerplaatsen staan afgeladen vol met vrachtwagens. Tegen half zes komen we aan op camping Hofbauer in Prien am Chiemsee Het eten is campingvoer uit een pakkie van de Aldi. Ach, het smaakte evengoed. Na het eten even de benen gestrekt en een wandeling naar de Chiemsee gemaakt. Dat was toch nog wel een half uur heen en ook weer terug. Ook nu weer op tijd de koffer in.
Maandag 4 juni, rijden we met stralend weer door Oosterrijk en verder door de Dolomiti Friuli in Italië. Om half vier staan we op camping Aquileia. We eten eerst, sperziebonen met bal gehakt en rösti, en besluiten een koffie en ijsje te nuttigen in Grado. Dat is een badplaats aan de Adriatische zee en te bereiken via een lange dam. De nieuwe fietsen worden ingezegend. Wat een genot; binnen een half uur zitten we 11 km verder in het centrum van Grado. IJs smaakt prima. Vlak voor het donker wordt zitten we weer op de camping. De elektrische fiets heeft zijn intreden gemaakt bij Jut en Jul. Morgen hebben we rendez vous met Wolter en Tryntsje. Wel lekker dat we nog een nachtje op de camping extra blijven.
Dinsdagochtend 5 juni verkennen we de opgravingen en mozaïeken van Aquileia. Dit stadje was in de Romeinse tijd een regionale hoofdplaats en daar zijn veel prachtige restanten van overgebleven. Maar de kerk uit de achtste eeuw slaat alles. De hele kerkvloer is een groot mozaïek met prachtige bijbelse taferelen. Super gaaf gebleven in de loop van de vele eeuwen. Onder de kerk kun je de fundamenten bewonderen van de vroegere kerk uit de 2e eeuw, eveneens met mozaïeken. Dit is zo prachtig en niet te beschrijven. Google maar eens en krijg een idee van wat we hebben gezien. Tegen drieën begint het te onweren en vertrekken we naar de camping. Tegen half vijf zien we de familie Bos met de camper arriveren en even later staan ze naast ons. Erg leuk natuurlijk, om elkaar zo te ontmoeten. Hadden we natuurlijk wel van te voren afgesproken. ’s Avonds in het restaurant naast de camping gegeten. Lekker, maar vooral gezellig. Ik mocht van de bediening de ijstaart niet uitschelden voor een Vienetta. Op de camping koffie en vanzelfsprekend Grand Marnier (klinkt voor mij nog steeds als een grote marinier). Een sigaartje erbij smaakte ook erg best.
Woensdag 6 juni, nemen we na de koffie afscheid van Wolter en Tryntsje en vertrekken richting Rovinj in Istrie. Alles gaat goed………tot aan de grens met Slovenie. Vlak voor de grens staat een benzinestation waar je kennelijk tolvignets moet kopen voor Slovenie. Op het bord staat laatste mogelijkheid voor de grens. Sh……, Ik kan bij de uitrit nog net terugkeren naar het tankstation, maar ja tegen de richting van het verkeer. Een Italiaanse auto komt aanrijden maar heeft onze combinatie niet op de plaat en rijdt met zijn zijkant tegen de zijkant van onze caravan. Poppelepop, poppelepop waren woorden die dan te binnen schieten, Drama dus. Geen politie erbij, want we waren verkeerstechnisch fout. Italiaan gecompenseerd met 500 euro. Hij kon nog verder rijden, met weliswaar behoorlijke schade. Wij hadden aan onze linkerkant een beste scheur in de beplating. Tjongejonge, wat baal je dan. Morgen de verzekering maar bellen voor de afhandeling in eerste instantie. Met een zeer beschadigd ego komen we op de camping aan. Camping Ulika in Rovinj.
Leuke, heel kleine camping met 25 plekkies on-Kroatisch. Schade aan de caravan met ducktape afgeplakt.
Donderdag7 juni. Eerst de verzekering gebeld. Wederom even een stukje achteruitgebeden toen bleek dat ik bij het afsluiten van de verzekering vergeten had een finkje te zetten bij “schade door eigen toedoen”. Caravan was dus alleen verzekerd tegen brand, storm, diefstal, maar niet voor allrisk, zoals we dachten. Gebeurt wel meer zeiden ze op kantoor. Op dat moment voel je de bodem onder je gat wegzakken. Ik voel me een zak eerste klas en heb ernstig de neiging om een second opinion bij mijn huisarts aan te vragen over mijn geestesgesteldheid en vergeetachtigheid. De komende dagen zullen we besteden om een harde reset te maken met ons vakantie gevoel. Over het vervolg en Istrie in het bijzonder een volgende editie
Dit eerste verslag gaat toch de lucht in met zeer gemengde gevoelens. Het waarom zal verderop duidelijk worden.
Laten we echter positief beginnen. Op zaterdag 2 juni had Laura op de Dag van de Muziek in Den Helder een erg leuk en kwalitatief verantwoord optreden met haar mannen. Na het optreden snel naar huis, broodje gegeten en op pad. Het verkeer zat mee en na 6 uurtjes rijden waren we op onze eerste vertrouwde tussenstop aangekomen: camping Schinderhannes te Pfalzfeld. De caravancombinatie met een fiets voor en een fiets achterop de caravan had zich goed gehouden. Uiteraard weer heerlijk gegeten in het restaurant, maar dat wisten we natuurlijk. Op tijd onze bedden in want we waren toch wel een beetje moe. (We zijn kennelijk geen 60 meer!).
Zondag 3 juni vertrekken we tegen half tien richting Chiemsee, zo’n 580 km verder. Ook nu weer weinig oponthoud. Probeer in Duitsland in het weekend geen plekje te vinden om je auto/caravan te parkeren voor een lunch of bakkie koffie, want de parkeerplaatsen staan afgeladen vol met vrachtwagens. Tegen half zes komen we aan op camping Hofbauer in Prien am Chiemsee Het eten is campingvoer uit een pakkie van de Aldi. Ach, het smaakte evengoed. Na het eten even de benen gestrekt en een wandeling naar de Chiemsee gemaakt. Dat was toch nog wel een half uur heen en ook weer terug. Ook nu weer op tijd de koffer in.
Maandag 4 juni, rijden we met stralend weer door Oosterrijk en verder door de Dolomiti Friuli in Italië. Om half vier staan we op camping Aquileia. We eten eerst, sperziebonen met bal gehakt en rösti, en besluiten een koffie en ijsje te nuttigen in Grado. Dat is een badplaats aan de Adriatische zee en te bereiken via een lange dam. De nieuwe fietsen worden ingezegend. Wat een genot; binnen een half uur zitten we 11 km verder in het centrum van Grado. IJs smaakt prima. Vlak voor het donker wordt zitten we weer op de camping. De elektrische fiets heeft zijn intreden gemaakt bij Jut en Jul. Morgen hebben we rendez vous met Wolter en Tryntsje. Wel lekker dat we nog een nachtje op de camping extra blijven.
Dinsdagochtend 5 juni verkennen we de opgravingen en mozaïeken van Aquileia. Dit stadje was in de Romeinse tijd een regionale hoofdplaats en daar zijn veel prachtige restanten van overgebleven. Maar de kerk uit de achtste eeuw slaat alles. De hele kerkvloer is een groot mozaïek met prachtige bijbelse taferelen. Super gaaf gebleven in de loop van de vele eeuwen. Onder de kerk kun je de fundamenten bewonderen van de vroegere kerk uit de 2e eeuw, eveneens met mozaïeken. Dit is zo prachtig en niet te beschrijven. Google maar eens en krijg een idee van wat we hebben gezien. Tegen drieën begint het te onweren en vertrekken we naar de camping. Tegen half vijf zien we de familie Bos met de camper arriveren en even later staan ze naast ons. Erg leuk natuurlijk, om elkaar zo te ontmoeten. Hadden we natuurlijk wel van te voren afgesproken. ’s Avonds in het restaurant naast de camping gegeten. Lekker, maar vooral gezellig. Ik mocht van de bediening de ijstaart niet uitschelden voor een Vienetta. Op de camping koffie en vanzelfsprekend Grand Marnier (klinkt voor mij nog steeds als een grote marinier). Een sigaartje erbij smaakte ook erg best.
Woensdag 6 juni, nemen we na de koffie afscheid van Wolter en Tryntsje en vertrekken richting Rovinj in Istrie. Alles gaat goed………tot aan de grens met Slovenie. Vlak voor de grens staat een benzinestation waar je kennelijk tolvignets moet kopen voor Slovenie. Op het bord staat laatste mogelijkheid voor de grens. Sh……, Ik kan bij de uitrit nog net terugkeren naar het tankstation, maar ja tegen de richting van het verkeer. Een Italiaanse auto komt aanrijden maar heeft onze combinatie niet op de plaat en rijdt met zijn zijkant tegen de zijkant van onze caravan. Poppelepop, poppelepop waren woorden die dan te binnen schieten, Drama dus. Geen politie erbij, want we waren verkeerstechnisch fout. Italiaan gecompenseerd met 500 euro. Hij kon nog verder rijden, met weliswaar behoorlijke schade. Wij hadden aan onze linkerkant een beste scheur in de beplating. Tjongejonge, wat baal je dan. Morgen de verzekering maar bellen voor de afhandeling in eerste instantie. Met een zeer beschadigd ego komen we op de camping aan. Camping Ulika in Rovinj.
Leuke, heel kleine camping met 25 plekkies on-Kroatisch. Schade aan de caravan met ducktape afgeplakt.
Donderdag7 juni. Eerst de verzekering gebeld. Wederom even een stukje achteruitgebeden toen bleek dat ik bij het afsluiten van de verzekering vergeten had een finkje te zetten bij “schade door eigen toedoen”. Caravan was dus alleen verzekerd tegen brand, storm, diefstal, maar niet voor allrisk, zoals we dachten. Gebeurt wel meer zeiden ze op kantoor. Op dat moment voel je de bodem onder je gat wegzakken. Ik voel me een zak eerste klas en heb ernstig de neiging om een second opinion bij mijn huisarts aan te vragen over mijn geestesgesteldheid en vergeetachtigheid. De komende dagen zullen we besteden om een harde reset te maken met ons vakantie gevoel. Over het vervolg en Istrie in het bijzonder een volgende editie
-
08 Juni 2018 - 13:53
Ineke En John:
Ohhhhhhh, shit zeg! -
08 Juni 2018 - 16:13
Suzan En Roeland :
Wat een pech. Maar....een dooddoener, het had veel erger kunnen zijn. En dan bedoel ik met jullie zelf. Natuurlijk balen, maar probeer het te vergeten en ga verder genieten. -
08 Juni 2018 - 16:42
Harry En Ina:
Goed balen rotekrootjes. Maar kop op het is maar materiële schade. Ga voor het mooie weer en de mooie dingen die jullie gaan zien. -
08 Juni 2018 - 17:10
Henk & Sonja :
Ooooch! Mooi K...dus.. Maar probeer toch te gaan genieten van alles moois dat nog in het verschiet ligt lieverds..
We leven met jullie mee.. komt goed schatje! ❤❤❤ -
08 Juni 2018 - 17:49
Lydia:
Komt goed schatjes .relax -
08 Juni 2018 - 21:06
John En Ineke:
Ik had vanmiddag een reactie geplaatst, maar zie hem niet.
Zou ik niet op de knop gedrukt hebben? Zussie van Henri? -
08 Juni 2018 - 21:10
John En Ineke:
Jongejonge..... wat een pech zeg!
Dat is goed balen!
We hopen dat jullie toch nog verder kunnen genieten van jullie vakantie.
Over een paar jaar is dit hèt verhaal op jullie verjaardag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
